یازینب(س)

وقتی کودکتان دارد با شما صحبت می کند، مهمترین چیزی که باید به او بفهمانید این است که

صحبت هایش را تایید می کنید. این مسئله با قبول کردن یا موفقیت کردن فرق دارد. البته اینها هم

مهم هستند ، واگر با صداقت همراه باشند ، باعث می شود کودک احساس خوبی پیدا کند. اما

« تاییدکردن» چیزی که احساس می کند وچیزی که فکر می کند، بسیار حیاتی است چون به او

اجازه می دهد کسی باشد که هست - مستقل از چیزی که شما هستید ویا فکر می کنید . او

می فهمد برای اینکه حرفهایش را تایید کنید، نیازی ندارد که به دل شما راه برود وچیزی بگوید یا

کاری را انجام دهد که شما می خواهید . نکات زیر کارهایی هستند که شما می توانید انجام

دهید تا به کودکانتان نشان دهید او را همان طوری که هست وهمانطوری که احساس می کند

قبول دارید.

* وقتی دارید با فرزندانتان صحبت می کنید ، نه تنها از از چشمهایتان بلکه از سایر اعضای بدنتان

هم استفاده کنید . وقتی که کودکتان به شما نزدیک می شود ، روزنامه را کنار بگذارید . وقتی

احساس می کنید می خواهد حرفی جدا از این بزند که مشقش را تمام کرده است، رویتان را از

تلویزیون برگردانید وبا دقت تمام به حرفهایشان توجه کنید تا او هم بفهمد وهم با تمام وجود

احساس کند که شما به او اهمیت می دهید.

صفحات: 1· 2

اکنون این سوال مطرح است که : دین برای تصمیم گیری در مرحله انتخاب همسر ، چه الگویی را تایید می کند؟

در این باره سه الگو را می توانیم مطرح کنیم : 

- الگوی« والدینی»، یا استبدادی که در آن تنها والدین تصمیم گیری می کنند.

- الگوی «فرزندی» یا استقلالی که تنها فرزندان تصمیم می کیرند.

- الگوی «والدین - فرزندی» یا مشارکتی که هر دو در فرایند تصمیم گیری نقش دارند.

بر پایه آن چه گفتیم ، معلوم می شود که دین ، الگوی نخست را تایید نمی کند. حال باید دید که آیا نفی استقلال والدین در تصمیم گیری ، به معنای تایید استقلال فرزندان در تصمیم کیری است؟ اثبات استقلال فرزندان از روایات نفی استقلال والدین ، مشکل است، زیرا در برخی دیگر از روایات ، به مسئولیت ووالدین، نیز اشارهشده است. در برخی از این روایات ، تاکید شده که اگر خواستگار، فلان شرط یا شرایط را دارد، دختر خود را به ازدواج او در آورید. در مقابل ، در برخی دیگر تاکید شده است که فرزندان خود را به ازدواج کسانی که فلان ویژگی را دارند، در نیاورید. مجموع این دو گروه از روایات ، یعنی روایاتی که برخواست فرزندان وروایاتی که برنقش والدین تاکید دارند ، الگوی سوم را تایید می کند که که ترکیبی از نظر والدین وفرزندان است وبخشی از هر دو الگو را در بر می گیرد.

البته چگونگی ترکیب  وتعامل این دو با یکدیگر نیز مهم است . بدیهی است که تصمیم گیرنده نهایی باید فرزندان باشند ، نه والدین، اما والدین ، مقدمات تصمیم گیری واطلاعات لازم برای آن را فراهم وفضا را برای فرزندان روشن می سازند تا آنان خودشان به تصمیم برسند وانتخاب کنند. بر اساس این الگو ، هم مصلحت ها توسط والدین در نظر گرفته می شود وفرزندان ، از تصمیمات شتابزده واحساسی خوداری می کنند، وهم خواست وعلاقه فرزندان در نظر گرفته می شود واز تحمیل نظر والدین جلوگیری می شود.

برگرفته از کتاب رضایت زناشویی-عباس پسندیده- ص 102-103

اقای احمد انصاری فرزند ایت الله انصاری درباب تاکیدایشان به فراگرفتن فرائض چنین می گوید :

تمام فرائض مذهبی راخودشان به ما تعلیم می دادند وحتی احکام سنین بلوغ را خودشان حمدوسوره ما راتصحیح می کردند.

به منمی گفتند نماز اول وقت را از دست نده گفتم چرا  ؟ می گفتند : هم اسقاطه تکلیفه ، هم فضیلت    داره ، البته تو برای فضیلت

نخوان ،قصد تو قرب باشد».

 مشاهده در کتاب اخلاق خانوادگی غارفان - ص 108

هرچند مودت ورحمت، رکن پایداری ورضامندی است ، اما نباید به گناه ومعصیت آلوده گردد. خداوند متعال می فرماید:

ای کسانی که ایمان آورده اید، اموال شما وفرزندانتان ، شما را از یاد خدا غافل نگرداند، و هرکس

چنین کند، از زیانکاران است.ممکن است امروز ، انسان برای تا مین خانواده تن به هر کاری دهد،

اما انسان باید بداندآن گاه که پای حساب وکتاب به میان آیدهیچ کدام از زن وفرزند به داد انسان

نخواهد رسید . برهمین اساس ، رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) در موعظه ای بهابن مسعود 

جنین تا کید می فرماید:ای پسر مسعود! مبادا دلسوزی برای خانواده ات ، باعث شود کهطاعت

خدا راوانهی ونافرمانی اش را در پیش گیری! زیرا خداوند متعال می فرماید: «ای مردم! از

پروردگارتان پروابدارید ،وبترسید از روزی کههیچ پدری ، به کار فرزندش نمی آید، وهیچ فرزندی نیز به

کار پدرشنخواهد آمد.گاه ریشه این اقدام ، نگرانی از زندگی خانواده است. کسی که به توحید

ایمان داشتهباشد، از این نگرانی ها به دور خواهدبود. 

در همین راستا امام علی (علیه السلام ) می فرمایند:

هرگز بیشتر وقت خود را صرف زن وفرزندانت مکن، زیرا اگر آنان دوست خدا باشند، خداوند ،

دوستانش را وا نمی گذاردواگر دشمن خداوند باشند ، چرا باید هم وغم تو ، رسیدگی به دشمنان

خدا باشد؟!پس خداوند منبع ایجاد کننده مودت ورحمت است.حال اگر کسی به خاطر خانواده اش

به گناه آلوده شود، مسیری را برگزیده که از قلمرو لطف وعنایت خداوند متعال خارج شده است

واین، نتیجه ای جز زیان فردی وخانوادگی ندارد.

                                            مشاهده درکتاب  کانون مهرورزی - عباس پسندیده  -ص109-111

آموزش تفکر به فرزندان:

سعی کنید برای فرزندانتان شرایطی را فراهم آورید که عادت تفکر در سکوت وتنهایی در وی پرورش یابد . پیشنهادهای زیر به شما کمک می کند تا شرایطی را برای آموزش فرزند تان  در خصوص تفکر در آرامش وتنهایی فراهم آورید:

- زمان ومکان ثابتی را برای تفکر در خلوت وآرامش تعیین کنید .

اوقات نماز زمان منظم ومناسبی برای خلوت کردن با خود وخدا است .

- تفکر در تنهایی را به فعالیتی خانوادگی تبدیل کنید.

-روش تفکر در اوقات تنهایی ، باید متناسب با سن وعلائق فرزنانتان باشد .

- شاید بهترین روش برای بچه های چهار تا پنج ساله این است که آنها را با اسباب بازی هایشان تنها بگذارید تا با آنها ارتباط برقرار کنند.

- وقتی که فرزندتان قادر به نوشتن شد، حتی اگر انشای خوبی ندارد یا کلمات را اشتباه

می نویسد ، یکی از مفیدترین کارها این است که از او بخواهید تا در باره فعالیت های روزا نه اش

یاداشتی تهیه کرده وفتر خاطراتی را برای خود درست کند. به او توضیح هید که در دفتر خاطرات باید

داستان خودش را بنویسد از آنها بخواهید که در نوشته هایشان صادق بوده ومطمئن باشند که

بدون اجازه آنها هرگز نوشته هایشان را نخواهید خواند . به این قول خود، حتی در غیاب فرزندتان وفادار باشی.

- کتابهایی در اختیار او قرار دهید تا مطالعه کند و وسایلی برای او تهیه کنید تا به کارهای هنری بپردازد.

                                                    مجله شمیم یاس -شماره 111- اجتماعی سیاسی - فرهنگی

-