هر که خواهد از مفاسد مال رهایی یابد باید چند چیز را مراعات نماید:

اول اینکه غرض از مال داشتن ، وفایده آن ، وسبب آفریدن آن، وعلت احتیاج به آن را برخورد تا در طلب زیادتر از قدر حاجت برنیاید. دوم اینکه جهت «مداخل آن را ملاحظه نماید . واز حرام، بلکه از مشتبه اجتناب نماید. وهمچنین از مداخلی که مکروه هستند ، یا باعث نقص مروت وزوال حریت نفس اند احتراز نماید، چون هدیه ای که بوی رشوه دهد ، یا سوال از خلق که موجب ذلت وخواری است . سوم اینکه راه خرج را مراعات کند ، و در آن اقتصاد ، یعنی میانه روی نماید. نه اسراف کند ، ونه تنگ گیری ، حضرت رسول (صلی الله علیه وآله وسلم) فرمود که « محتاج نشد هر که در خرج میانه روی کرد».

چهارم اینکه آن را به مصارف حقه خرج کند .ودر باطل صرف نکند ، که گناه خرج نمودن به باطل با کسب کردن از حرام یکسان است.

پنجم اینکه نیت خود را  در کسب وخرج واقتصاد ، وجمیع وجوه خارج کند.

پس آنچه را تحصیل می کند، به جهت استعانت بر امر آخرت تحصیل کند. واز آنچه اجتناب می کند ، به جهت خدا اجتناب نماید . وهرگاه چنین رفتار نماید ، مال داشتن ضرری به او نمی رساند.

از این جهت حضرت امیرالمومنین (علیه السلام) فرمود که « هرگاه مردی جمیع آنچه در روی زمین است جمع کند ودر آن نیت قرب داشته باشد او از جمله زاهدان است. اگر همه را دست بردارد واز برای خدا نباشد زاهد نیست». پس لایق مومن ، آن است که هر کاری می کند از برای خدا کند تا آن کار از برای او عبادت باشد . پس هر که از مال به قدر حاجت خود وعیال ضبط ، وفاضل آن را صرف برادران مومن کند ، آن کسی است که تریاق مال را گرفته وزهر آن را ریخته است . وبسیاری مال ضرر به او نمی رساند، ولیکن این کار هرکسی نیست . واز برای همه کس میسر نه . بلکه این شان آن کسی است که او را دیده بینا، ودل دانا، وقوت دین، وکمال یقین بوده باشد. واین چنین کسی هرگاه همه مال عالم از برای او جمع شود او را از خدا مشغول نمی سازد ، وبه هلاکت نمی رساند.

آشنایان ره عشق در این بحر عمیق               غرق گشتند ونگشتند به آب آلوده

مشاهده در کتاب معراج السعاده - ملا احمد نراقی(ره) - ص 299 تا300