برانگیختن احساسات با شمارش نعمت ها

اولین مایه برای دعوت به نماز، استفاده از احساسات وفطرت است. در انسان احساساتی وجود دارد که اگر بیدار شوند، انسان به سمت تشکر از خدا می رود. ما نیز باید این سرمایه احساس و وجدان را زنده نگه داریم وهر جا غبار غفلت روی آن را گرفت ، با تذکر وموعظه آن را بر طرف کنیم.

در تلویزیون کلیپی از پدر پیری که با جوانش برای تفریح به بوستانی رفته بودند ، نشان داد . پیرمرد هر چند دقیقه یکبار از فرزندش می پرسید : این پرنده کوچک چیست؟ باراول جوان گفت: گنجشک است. دفعه دوم که پدر سوالش را تکرار کرد، جوان با کمی ناراحتی گفت : گنجشک است. اما بار سوم که سوال پدر تکرار شد ، جوان با عصبانیت برسر پدر فریاد کشید و گفت : گفتم که، گنجشک است. پدر از پسرش خواست دفترچه خاطراتش را بیاورد . بخشی را که مربوط به جوانی خودش و کودکی این جوان بود، باز کرد واز پس خواست که بلند بخواند .

در آن نوشته شده بود که من جوان بودم وفرزندم که کودک بود درهمین بوستان ده ها باراز من پرسید « نام این پرنده چیست؟»ومن هر بار با کلمات «جانم، عزیزم، قربانت بگردم »جواب دادم : گنجشک است! جوان شرمنده شد وپدر را در آغوش گرفت ؛ بوسید واز او عذر خواهی کرد …

بهترین راه برای  زنده کردن احساسات انسان ها نسبت به خدا ، توجه به نعمت هاست ؛ همان گونه که این پیرمرد جوانش را با بیان محبت های گذشته خود بر سر شور وشعور آورد و وجدان خفته او را بیدار کرد.

ما برای اینکه رابطه خود را با خدا تقویت کنیم ، باید با نعمت های خدا را باز گو کنیم؛ نعمت های ظاهری مثل زمین ، آسمان ، گیاه، باران، خورشید، ماه،دریا، عقل،علم، چشم، گوش،قلب و همچنین با توجه دادن به نعمت های باطنی مثل نعمت حکمت ، هدایت، گرایش به خوبی ها ، تنفر از بدیها، دوست داشتن اولیای خدا، تنفر از ستمگران، وجود انگیزه و علاقه نسبن به کارهای خیر و وجود رهبران معصوم از یک سو وضمنا تداوم این نعمت ها از سوی دیگر . اینها توجه ومعرفت انسان را نسبت به خدا معطوف ومحبت خدا واطاعت از خدا را در انسان شکوفا می کند.

مشاهده از کتاب شیوه های دعوت به نماز - محسن قرائتی- ص80-81