بدون تردید حضرت امام (ره) که موید به تاییدهای الهی بود ونیابت عظمای حضرت بقیه الله الاعظم -

روحی لتراب مقدمه الفدا - را عهده دار بود بهتر می دانست که اساس کار چیست . او می دانست که

هیچ چیزی به قدر « ولایت» مورد عنایت پروردگار متعال نیست. ونیز می دانست که « عبادت» بدون

« ولایت» مقبول در گاه حضرت احدیت نخواهد بود.به گفته شاعر:

نماز بی ولای او نماز بی وضو بود                            به دشمن علی بگو نماز خود قضا کند

علامه امینی (قدس سره) در الغدیر می نویسد:

در بیانی از امام باقر (علیه السلام ) آمده است:« اگر کسی شب را در نماز و روز را روزه دار باشد، همه اموال خود را انفاق کند وهمه ساله ، حج به جا آورد ، ولی ولایت ولی الله را نشناسد ( ازاو پیروی نکند) وهمه اعمال خود را مطابق راهنمایی او انجام ندهد، او را در پیشگاه خدا ثوابی نیست ودر شمار مومنان نخواهد بود.»

                                                              درسهایی از وصیت نامه امام (ره)- همان