سخنی از امیرالمومنین (علیه السلام ) پیش از مرگش به عنوان وصیت فرمود، پس از آنکه ابن ملجم - لعنت خدا بر او باد- وی را ضربت زد.

1- شما را سفارش می کنم که چیزی را شریک خدا نسازید ، وسنت محمد(صلی الله علیه وآله وسلم) را ضایع نکنید . این دو ستون را بر پا دارید ، واین دو چراغ را همواره روشن نگاه دارید، که در این صورت هرگز سرزنشی بر شما نباشد.

2- من دیروز همنشین شما بودم ، وامروز برای شما مایه ی عبرتم ، وفردا از شما جدا می شوم . اگر زنده بمانم خود اختیار دار خونم هستم ، واگر بمیرم مرگ وعده گاه من است . اگر [قاتل خود را] ببخشم بخشیدن برای من مایه ی تقرب ، وبرای شما نیکی است. پس عفو کنید « آیا دوست ندارید که خداوند شما را بیامرزد» ؟ نور / 22

3- به خدا سوگند ، با مردن چیزی که آن را ناخوش دارم به سراغم نخواهد آمد، وچیزی را که نشناسم برمن پدیدار نخواهد شد ، بلکه همچون جوینده ی آب باشم که ناگهان به آب رسیده ، وطالب متاعی که به آن دست یافته « وآنچه نزد خداست برای نیکان بهتر است.» آل عمران /198

مشاهده از کتاب نهج البلاغه نامه 23 - ص595