شرط اول - شناخت خدای تبارک  وتعالی :

معاذبن جبل از قول پیامبرخدا صلی الله علیه وآله نقل کرده است که ایشان فرمودند:

اگر خدا را آنچنان که باید می شناختید با دعای شما کوهها نابود می شدند.

بیان مذکور در فوق ، علاوه بر نشان دادن تاثیر قوی دعا ، شرط این تاثیر را شناخت خداوند متعال می داند وشاید بتوان از این حدیث این مفهوم را نیز استنتاج کرد که چون شناخت ومعرفت ذات باری تعالی در افراد مختلف بشر نسبی است پس به همان نسبت میزان تاثیر ادعیه این بندگان نیز متفاوت خواهد بود.

تا آنجا که انسانها ی کاملی چون انبیاء واولیاء که خداوند سبحان را در حد اعلی شناخته اند دعاهایشان از درجه نفوذ والایی برخوردار خواهد بود.

چنانکه در مورد واقعه مباهله نقل کرده اند که اسقف نجران چون پیغمبر صلی الله علیه وآله وهمراهانش را که علی وفاطمه وحسن وحسین علیهم السلام بودند، فریاد زد: ای جماعت نصاری توجه کنید:

من چهرهایی را می بینم که اگر از خدا درخواست کنند که کوهی را از جای خود زایل سازد خدا آن کوه را جنان کند . مبادا با آنان مباهله کنید که حتما هلاک می شوید وهیچ نصرانی در روی زمین باقی نمی ماند.

به هر صورت این نسبت شناخت، در بعضن افراد آن چنان نزول می کند که به مرحله عدم شناخت می رسد. آنجاست که دیگر دعا ، دعای حقیقی نیست. اگر یکی از ارکان سه گانه دعا یعنی « مورد خطاب» شناخته نشده باشد، طبیعی است که ناشناخته طلب کردن لغو وبیهوده است.

مشاهده از کتاب قرآن صاعد- علیرضا برازش - ص126 تا 127