بایدشاگرد در برابر تندرویهای اخلاقی استاد، خویشتن داری خود را حفظ کند.

این حالت روانی واخلاقی استاد نباید مانع  ملازمت وهمبستگی شاگرد با او گردد و شاگرد ، حسن نیت خود را نسبت به

استاد از دست دهد ومبادا در او این عقیده به وجودآید که استاد او فاقد کمالات اخلاقی است.

در یکی از روایات مشهور که از ابن عباس نقل شده است چنین آماده که گفت : من در حال دانش آموختن ودر مسیر

دانشجویی ، ذلت وخاکساری در برابر استاد را پیشه خود ساختم تا سرانجام به عنوان یک شخصیت مطلوب جامعه ،

سرافرازی یافتم.

یکی از بزرگان می گوید : داستان شاگرد و دانشجویی که بر معلم واستاد خود خشم می گیرد، داستان کسی است که بر

استوانه های مسجد خشمگین می گردد.

مشاهده از کتابگنجینه آداب اسلامی /بخش سوم: آداب عبادی- محمدرضا ومحسن آشتیانی - ص 464