اینک او را بدرود می گوییم ؛ همچون بدرود گفتن کسی که فراقش بر ما دشوار است ورفتنش ما را دچار اندوه و وحشت می کند وعهدی نگهداشتنی وحرمتی رعایت کردنی وحقی گزاردنی از وی را بر ما لازم می گرداند . پس می گوییم : سلام بر تو ای بزرگترین ماه خدا ، وای عید دوستان خدا.

بدرود ای گرامی ترین اوقاتی که همنشین ما بودی ، وای بهترین ماه در همه ی روزها وساعت ها.

بدرود ای ماهی که در آن آرزوها در دسترس آیند وبسی کارهای نیک انجام شود .

بدرود ای همنشین که تا هستی پر قدر ومنزلتی ، وچون از ما جدا شوی، فراق تو دردناک است . ای مایه ی امید که دوری ات برای ما سخت ورنج افزاست.

بدرود ای همدمی که چون آمدی ، بر دل ما آرامش آوردیوشادمان کردی، وچون سپری شدی ، ما را در وحشت تنهایی گذاشتی ودرد فراق افزودی .

بدرود ای همسایه ای که در مجاورت تو دل ها نرم ورقیق شوند وگناهان رو به کاستی روند.

بدرود ای مددکاری که ما را در مقابله با شیطان یار بودی ، وای رفیقی که راه های نیکی کردن را پیش پای ما هموار نمودی.

بدرود که تا هستی ، چه بسیار کسانی را خدا از آتش می رهاند ، وچه بخت نیک است کسی که بخاطر تو حرمتت را نگاه می دارد.

بدرود که چه بسیار گناهان ما را نابود کردی ، وچه بسا عیب های گوناگون را پرده پوشیدی.

ادامه دارد…

مشاهده در کتاب صحیفه سجادیه ازدعاهای امام سجاد (علیه السلام)- دعای 45 -ص 261