یازینب(س)

یک . زن ها از نظر جسمی ظریف ترند . 

دو. مردان کلی نگرتر هستند وزنان به جزئیات دقت بیشتری دارند.

سه. مردان  نسبت به آنچه می بینند وزنان نسبت به آنچه لمس می کنند ، حساس ترند.

چهار. مردان بیشتر هدف مدار وزنان رابطه مدارند.

پنج. زنان بیشتر به حمایت نیاز دارند ومردان بیشتر به ریاست متمایل اند.

شش. خیال پردازی زنان قوی تر است ومردان معمولا جدی تر واستدلالی تر ند.

هفت. قدرت تکلم در زنان قوی تر از مردان است.

هشت. زنان لطیف تر از مردان ، ومردان خشن تر از زنان هستند.

مشاهده از کتاب اخلاق خانواده- زهرا ایت اللهی- ص176 تا 178

1. هرگاه همسرتان برای شما کاری انجام داد از وی تشکر کنید، حتی اگر این کار کوچک بود یا وظیفه اش باشد . سپاسگذاری از همسر سبب می شود احساس نشاط ورضایت داشته باشد وهمسرتان نیز برای خدمت به خانواده انگیزه بیشتری بیابد.

2. اگر از همسرتان انتظاری دارید ، با مهربانی باوی در میان بگذارید وهیچ گاه وی را مجبور به انجام کاری نکنید؛ زیرا روابط بین شما پرتنش خواهد شد.

3.  به جای اینکه بگویید«چه نمی خواهید» ، مهربانانه بگویید «چه می خواهید» اگر شما به همسرتان بگویید «چه نمی خواهید» ،چه بسا او در نیابد که در عوض چه باید بکند، ولی وقتی تقاضای مثبت خود را ابراز نمایید ، همسرتان به روشنی نیاز شما را در می یابد. البته انتظار نداشته باشید تقاضای شما کاملا بر آورده شود . برای این منظور ، نظر همسرتان را نیز جویا شوید تا تقاضای شما را تا حد امکان برآورد.

4. گاه در مورد احساسات وآرزوهایتان با همسرتان صحبت کنید تا روابط شما صمیمانه تر گردد.

5. اگر پیشتر نظر خود را در مورد موضوعی به همسرتان گفته اید ، اگر لازم می دانید ، آن را تکرار کنید . از به کار بردن جملاتی مانند « تو که می دانی» یا «ده بار تا حالا گفتم» نیز بپرهیزید ؛ زیرا این جملات، انتقادی به نظر می رسد وهمسرتان را به پاسخی دفاعی وا می دارد.

صفحات: 1· 2

از موقعیت هایی که همه همسران بی تردید با آن روبرو می شوند، تنش ها وتضادهایی است که

در زندگی مشترک به وجود می آید . دلیل آن نیز تفاوت ها ی فردی ،جنسیتی ،فرهنگی ومانندآن .

وانگهی زندگی ،پدیده ها وحوادث ریز ودرشت بسیاری دارد که همسران را پیوسته به چالش

کشیده وآنان را در معرض واکنش قرار می دهد . همه اینها وموارد دیگر ی که ممکن است وجود

داشته باشد ، زمینه های اختلاف خرد وکلان بسیاری را در طول زندگی برای همسران بوجود

می آورد . جالب اینکه هیچ کدام از این عوامل ،به تنهایی منفی ونادرست نیست . بلکه ترکیب آن

یک زندگی مشترک مسئله است.

در فرهنگ اسلامی ، مدارا ،واکنش مناسب به تضادها واختلاف ها دانسته شده است . مدارا یعنی

نرمی وانعطاف پذیری در برابر اختلاف ها وتضادها . سرختی در برابر اختلاف ها وتضادها موجب بروز

درگیری وهمسر آزاری می گردد.اما مدارا وسازگاری یک توانمندی است. همسران موفق کسانی

هستند که با پرهیز از خودخواهی وتعصب ، در تفاوت ها وزمینه های اختلاف ، سازگاری نشان داده

واز بروز مشکل در روابط جلوگیری می کنند. اگر همسران بخواهند برمواضع خود پافشاری کرده ونظر

خود را به دیگری تحمیل کنند ، عواطف منفی آنان نسبت به یکدیگر برانگیخته می شود واز محبت

وصمیمیتن نیز خبری نخواهد بودودر مجموع زندگی خوشی نخواهد داشت.

در روایت تصریح شده که رفق ومدارا ، مورد محبت خداوند متعال قرار دارد. رسول خدا (صلی الله

علیه وآله وسلم) در این باره می فرماید: 

ان الله عزوجل رفیق یحب الرفق فی الامر کله.

خداوند عزوجل ملایم ومهربان است وملایمت را در هرکاری دوست دارد.

وهر کس مورد «محبت» خداوند متعال قرار گیرد ، رفق ومدارا روزی اش خواهد کرد.

رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم ) می فرماید: 

ان الله اذا احب اهل بیت ادخل علیهم الرفق.

هرگاه خداوند ، خانواده ای را دوست بدارد ، مدارا وملایمت را وارد آن خانواده می کند.

مشاهده از کتاب کانون مهرورزی - عباس پسندیده -ص127تا 129

خانواده ، محدود به همسران ونهایتا فرزندان نیست . فامیل وابسته نیز در این میان نیز نقش دارند

. از این رو ، سامان یافتن تعامل همسران ورابطه میان آنها ، برای تحقق رضایت زناشویی وپایداری

خانواده به تنهایی کافی نیست . به عبارتی دیگر ، روابط خانواده ، محدود به روابط همسران نمی

گردد ورابطه با فامیل را نیز در بر می گیرد. لذا برای داشتن خانواده های موفق ، باید برای این بعد از

رابطه نیز برنامه داشت.

رابطه ، انواع مختلفی دارد ویکی از انواع آن ، «رابطه میان فردی » استکه بیان گر رابطه میان دونفر

می باشد. در بحث خانواده ، رابطه میان فردی اقسامی دارد : یکی از آنها رابطه همسران با یکدیگر

است که آن را «رابطه میان همسری »می نامیم ، دیگری رابطه فرزندان با یکدیگر که آن را « رابطه

میان فرزندی» می نامیم  وسومی رابطه فرزندان با والدین که آن را « رابطه فرزند - والدینی » می

نامیم. قسم سوم ، هم شامل فرزندان درون خانواده وهم شامل رابطه یکی از همسران به عنوان

فرزند ، با والدین خود می باشد .

اما نوع دیگری از رابطه وجود دارد که آن را «رابطه ناظر به شخص ثالث » می نامیم. مراد از این

رابطه ، رابطه هر یک از طرفین درباره شخص سوم وکسی غیر از خودشان می باشد . در نوع

نخست ، رابطه موجود به خود طرفین بوده وپای نفر سوم در میان نیست . اما در نوع دوم ، اساسا

رابطه به خاطر شخص ثالث شکل می گیرد وانگیزه ایی جز این ندارد . در بحث ما ، نمونه رابطه ،

رابطه هر کدام از همسران با والذین خود درباره زندگی مشترک وی با همسرش می باشد . گاه هر

کدام از همسران با والدین خود رابطه دارند وموضوع آن محدود به مسایل فرزند - والدینی است . اما

پس از آغاز زندگی مشترک ، گاه ممکن است رابطه با والدین ، درباره زندگی مشترک با همسرش

شکل گیرد. 

مشاهده در کتاب کانون مهرورزی -عباس پسندیده-ج2- ص19تا 20

ادامه راهکارها

بکوشند با بازنگری در خویشتن وتغییر رفتار خود از همسر عذرخواهی کنند . چنانچه معایبی در رفتار وجود دارد ، باید شجاعانه آن را پذیرفت وبرای مرتفع کردن آن اقدام نمود.

2. گفتگو؛  اگر مشکل رفتاری همسر جنبه تربیتی دارد ، می باید بدون تحقیر وسرزنش ، فقط درباره مشکل با او گفتگو کرد . همچنین از محکوم کردن یکدیگر باید پرهیز کرد وبه جای آن ، مشکل را علت یابی نمودودر فضایی آرام ومنطقی به رفع آن پرداخت . بدیهی است که گفتگو باید برای کمک به همسر انجام پذیردتا موثر افتد.

3. مشورت؛  اگر طرح مسئله به صورت مستقیم ممکن نباشد ، بهتر است با فرد امین وخردمندی مشورت شود تا مشکل حل گردد.

دو. کم حرفی

سخن گفتن با شریک زندگی ، حس با هم بودن وتلاش برای هدفهای مشترک را تقویت می کند وموجب امید ودلگرمی در زندگی می شود ؛ حال آن که کم حرفی سبب برداشتهای متفاوت شده وسوء ظن واختلاف های خانوادگی را دامن می زند . در کم حرفی شوهر ممکن است فرهنگ خانوادگی ، نداشتن تجربه مثبت از گفتگو با همسر، انتظار بیش از اندازه زن از شوهر ونیز اینکه مرد احساس می کند حرفی برای گفتن ندارد، دخیل باشد . کم حرفی زن نیز ممکن است به عواملی از این دست مربوط باشد: تمایل به شروع صحبت از جانب شوهر ، نوع تربیت خانوادگی، مشغله ذهنی ولجبازی با همسر.

راهکار

1. توجه به تفاوت فردی وجنسیتی

2. بالا بردن سطح اعتماد به نفس همسر

سه . تنش های کلامی

بیشتر زوج ها درگیری کلامی را تجربه کرده اند . این درگیریها گاه به خشونت ، قهرهای طولانی وحتی به طلاق می انجامد . گاه اختلاف فرهنگ ها ونوع تربیت سبب درگیری کلامی می شود. از دیگر عوامل این امر عبارت است از :

1. عدم تفاهم ؛ یکی بودن یا انطباق را نمی توان تفاهم خواند ، بلکه تفاهم به معنای فهم یکدیگر است . وقتی دو فرد از ویژیگی های اخلاقی وحساسیت های یکدیگر درک صحیح نداشته باشند ، یا به آن توجه نکنند ، درگیری به وجود می آید وممکن است موجب سوء تفاهم ودرگیری کلامی شود.

2. خستگی ؛ کار ومسائلی که گاه بیرون از خانه برای زن یا شوهر پدید می آید، موجب خستگی شده وروح وروان فرد را می آزرد.

3. کلمات تحریک آمیز؛ گاه دقت نکردن در شیوه سخن گفتن باعث درگیری می شود. ممکن است زن یا مرد به عمد یا به سهو ، کلمه یا جمله ای را به زبان آوردند وهمان سبب ناراحتی طرف مقابل شود.

راهکار

1. توجه به آثارمشاجره:این نکته را از یاد نبرید که هیچ کس در مشاجره برنده نیست.

2. شنونده خوب بودن:خوب شنیدن ، مهارتی است که باید به دست آید.

3. ادب داشتن وتحقیر نکردن طرف مقابل

4.عدم فرافکنی:اگر در مورد یک مسئله خاص بحث ودرگیری کلامی بین زن وشوهر آغاز شد، سایر مسائل را مطرح نکنند، بلکه برای جلوگیری از شدت گرفتن مشاجره تنها به یک موضوع بپردازند.

5. خود جایگزینی:همسر قبل از هر چیز خودش را میزان قرار دهد وبا خود این جمله را تکرار کند: «من دوست دارم همسرم با من چگونه صحبت کند؟ من نیز همان گونه با او سخن بگویم.» امام علی (ع) به فرزندش امام حسن(ع) چنین سفارش می کند:

پسرم ! نفس خود را میزان خودودیگران قرار ده . پس آنچه  برای خود دوست داری ، برای دیگران نیز دوست بداروآنچه برای خود نمی پسندی ، برای دیگران مپسند…

6.قبول عذرخواهی

7. توجه به تفاوت های جنسیتی

مشاهده در کتاب اخلاق خانواده -زهرا ایت اللهی-ص197- 199