آنچه در عصر غیبت ، سختی ها را آسان وتلاش ها را در مسیر بندگی خدا دوچندان می نماید ، امید به آینده وانتظار فرج است ؛ یعنی امید به آمدن روزی که در آن روز ندای توحید سراسر گیتی را فرا گرفته وتنها بندگی خداست که فراگیر می شود وانتظار یعنی ناامید نشدن از رسیدن به مقصد وتمام توان را برای رسیدن به هدف به کار گرفتن . در همین راستاست که انتظار فرج وگشایش در امور ، بالاترین خواسته ها از خداوند آمدن چنین روزی است:

«اللهم انا نرغب الیک فی دوله الکریمه ، تعزبها الاسلام واهله، وتذل بها النفاق واهله، وتجعلنا فیها من الدعا الی طاعتک والقاده الی سبیلک وترزقنا بها کرامه الدنیا والاخره؛ بارخدایا مشتاقانه مسالت داریم که دولتی باشکوه برانگیزی که اسلام واسلامیان را عزت بخشی ونفاق ومنافقین را به خاکذلت کشی وما را از منادیان دعوتت وخوانندگان به سوی طاعتت واز فرماندهان سپاهت قرار دهی وکرامت دنیا وآخرت نصیب ما فرمایی».

مشاهده از کتاب بهشت بندگی در عصر غیبت- سیدخلیل حسینی- ص65تا67