اگر هر چند در حق والدین خوبی کنیم ، نمی توانیم حق آنها را بدرستی ادا نماییم ، بنا براین اگر از آنان حلالیت می خواهیم ، حداقل اعتراف به ناتوانی ادا حق آنان نیز بکنیم.

همچون شهید حسن شعیبی :

پدر ومادرم ، من می دانم که حق پسری را برای شما ادا نکردم وامیدوارم مرا حلال کنید. 

شهید حسین قامتی : پدرم؛ مرا ببخش که لیاقت فرزندی تو را نداشتم ونتوانستم که حق فرزندی را ادا نمایم واز تو طلب بخشش می کنم.

شهید احمد علی بیابانپور: از شما می خواهم مرا عفو کنید . خود می دانم در قبال زحمات ورنج هایی که شما برای من کشیده اید هیچگونه خدمتی به شما نکرده ام.

مشاهده در کتاب پیام لاله ها - حسن کشایی آرانی - ص33