یازینب(س)

اکنون این سوال مطرح است که : دین برای تصمیم گیری در مرحله انتخاب همسر ، چه الگویی را تایید می کند؟

در این باره سه الگو را می توانیم مطرح کنیم : 

- الگوی« والدینی»، یا استبدادی که در آن تنها والدین تصمیم گیری می کنند.

- الگوی «فرزندی» یا استقلالی که تنها فرزندان تصمیم می کیرند.

- الگوی «والدین - فرزندی» یا مشارکتی که هر دو در فرایند تصمیم گیری نقش دارند.

بر پایه آن چه گفتیم ، معلوم می شود که دین ، الگوی نخست را تایید نمی کند. حال باید دید که آیا نفی استقلال والدین در تصمیم گیری ، به معنای تایید استقلال فرزندان در تصمیم کیری است؟ اثبات استقلال فرزندان از روایات نفی استقلال والدین ، مشکل است، زیرا در برخی دیگر از روایات ، به مسئولیت ووالدین، نیز اشارهشده است. در برخی از این روایات ، تاکید شده که اگر خواستگار، فلان شرط یا شرایط را دارد، دختر خود را به ازدواج او در آورید. در مقابل ، در برخی دیگر تاکید شده است که فرزندان خود را به ازدواج کسانی که فلان ویژگی را دارند، در نیاورید. مجموع این دو گروه از روایات ، یعنی روایاتی که برخواست فرزندان وروایاتی که برنقش والدین تاکید دارند ، الگوی سوم را تایید می کند که که ترکیبی از نظر والدین وفرزندان است وبخشی از هر دو الگو را در بر می گیرد.

البته چگونگی ترکیب  وتعامل این دو با یکدیگر نیز مهم است . بدیهی است که تصمیم گیرنده نهایی باید فرزندان باشند ، نه والدین، اما والدین ، مقدمات تصمیم گیری واطلاعات لازم برای آن را فراهم وفضا را برای فرزندان روشن می سازند تا آنان خودشان به تصمیم برسند وانتخاب کنند. بر اساس این الگو ، هم مصلحت ها توسط والدین در نظر گرفته می شود وفرزندان ، از تصمیمات شتابزده واحساسی خوداری می کنند، وهم خواست وعلاقه فرزندان در نظر گرفته می شود واز تحمیل نظر والدین جلوگیری می شود.

برگرفته از کتاب رضایت زناشویی-عباس پسندیده- ص 102-103

از عوامل موثر در پایداری ورضامندی ، اختیاری بودن ازدواج است. ازدواج، پیوند روح ها وجان هاست نه پیوند جسم ها . ثمره ازدواج با اکراه واجبار، « زوجیت بدون

صمیمیت» است، حال آن که آنچه خانواده را مستحکم  نگه می دارد واحساس شیرین ولذت بخشی را میان همسران پدید می آورد، علاقه آنان به یکدیگر است.

همسرانی که با اجبار واکراه زندگی را آغاز کنند ، از چنین نعمتی محروم اند.

یکی از ویژیگی هایی که در فرهنگ های گذشته ، به نسبت رواج داشته ، اجبار دختر وبعضا اجبار پسر به ازدواج بوده است. ساختارهای خاص جوامع سنتی، به گونه

ای بوده که با انواع ازدواج های  اجباری همخوانی داشته وگاه حتی به عنوان امر به هنجار ، آنها را تقویت می کرده است. این مسئله ، معمولا هنگامی به صورت یک

مشکل ومانع برسر انسجام خانواده مطرح می شود که جامع سنتی ، در مرحله انتقال به دوران تجدد باشد . در چنین مقطعی ، شاهد بروز تعارض هایی هستیم که

از تمایل نسل های گذشته به حفظ باورها ورسوم گذشته وتمایل نسل  جدید به کسب هویت مستقل وپیروی از معیارهای فردی ، نشئت می گیرد ودر نتیجه ، اگر

دختر یا پسری برخلاف میل ورضایت درونی خود به ازدواج وادار شود ، احتمال بروز ناسازگاری وکشمکش در چنین خانواده ای، بسیار بالا خواهد بود، بویژه این که

عادتا  اثری از عشق ومحبت در این گونه ازدواج یافت نمی شود.

                                               برگرفته از کتاب رضایت زناشویی - عباس پسندیده-ص99

اقای احمد انصاری فرزند ایت الله انصاری درباب تاکیدایشان به فراگرفتن فرائض چنین می گوید :

تمام فرائض مذهبی راخودشان به ما تعلیم می دادند وحتی احکام سنین بلوغ را خودشان حمدوسوره ما راتصحیح می کردند.

به منمی گفتند نماز اول وقت را از دست نده گفتم چرا  ؟ می گفتند : هم اسقاطه تکلیفه ، هم فضیلت    داره ، البته تو برای فضیلت

نخوان ،قصد تو قرب باشد».

 مشاهده در کتاب اخلاق خانوادگی غارفان - ص 108

عده ای این سرمایه عظیم را با دعوت فرهنگ های باطل ، ماهواره ها وفیلم ها رهها کردند واین ها را

فراموش کرده اند. خود، خدا،جهان هستی، نبوت، امامت، عقل و وجدان را فراموش کرده ، آنچه را به یاد

دارند ، فقط دو چیز است: شکم وشهوت.

یعنی ظرف ساختمان خود را از همه این ها خالی نگه داشته اند. بعضی ها که ذره ای در این ظرف از

این ارزش ها ریخته بودند، آنها را نیز خالی کردند وکوزه را رو به روی شیاطین نگه داشتند وبا اختیار

خودشان به شیاطین جنی وانسی می گویند: هر چه استفراغ وکثافت دارید، درون ما بریزید.

افسوس که راه نفسی پیدا نیست که هوای عرش را تنفس کنیم . برجهان هوای غرب حاکم است .

پیغمبر(صلی الله علیه وآله) می فرماید:

با دو معده دارند می خورند. و در بعضی از تعبیرها نیز می فرماید: با چند معده دارند می خورند.

خدا در قرآن می فرماید:

وقتی با بعضی از آنها از خدا حرف می زنید، چنان نفرت آنها برمی آید که اسم خدا را شنیده اند. این ها

با هوای زندگی بشری زنده هستند.

                                    مشاهده شده در کتاب گناه وسبب آن -استاد حسین انصاریان-ص 179

حقوق دوستان(وصیتی از اوست به حسن بن علی(علیه السلام))

اگردوستت پیوند از تو گسست خود را به پیوستن به او وادار. چون از تو روی برتافت به لطف ونزدیکی با

او روی آور . هنگام بخل ورزیش به او بخشش کن. در وقت دوریش به او نزدیکی نما . زمان درشتخویی

اش با او نرمخو باش. هنگام گناه عذرش بپذیر ، گویا تو برده اویی ، و او ولی نعمت توست. اما بپرهیز

از اینکه درغیر جای خود چنین کنی، یا با نااهلان این گونه رفتار نمایی . دشمن دوست خویش را

دوست مگیر که با دوستت دوشمنی کرده ای.

                             مشاهده شده در نهج البلاغه -ترجمه علی شیروانی -ص 635