یازینب(س)

عده ای این سرمایه عظیم را با دعوت فرهنگ های باطل ، ماهواره ها وفیلم ها رهها کردند واین ها را

فراموش کرده اند. خود، خدا،جهان هستی، نبوت، امامت، عقل و وجدان را فراموش کرده ، آنچه را به یاد

دارند ، فقط دو چیز است: شکم وشهوت.

یعنی ظرف ساختمان خود را از همه این ها خالی نگه داشته اند. بعضی ها که ذره ای در این ظرف از

این ارزش ها ریخته بودند، آنها را نیز خالی کردند وکوزه را رو به روی شیاطین نگه داشتند وبا اختیار

خودشان به شیاطین جنی وانسی می گویند: هر چه استفراغ وکثافت دارید، درون ما بریزید.

افسوس که راه نفسی پیدا نیست که هوای عرش را تنفس کنیم . برجهان هوای غرب حاکم است .

پیغمبر(صلی الله علیه وآله) می فرماید:

با دو معده دارند می خورند. و در بعضی از تعبیرها نیز می فرماید: با چند معده دارند می خورند.

خدا در قرآن می فرماید:

وقتی با بعضی از آنها از خدا حرف می زنید، چنان نفرت آنها برمی آید که اسم خدا را شنیده اند. این ها

با هوای زندگی بشری زنده هستند.

                                    مشاهده شده در کتاب گناه وسبب آن -استاد حسین انصاریان-ص 179

حقوق دوستان(وصیتی از اوست به حسن بن علی(علیه السلام))

اگردوستت پیوند از تو گسست خود را به پیوستن به او وادار. چون از تو روی برتافت به لطف ونزدیکی با

او روی آور . هنگام بخل ورزیش به او بخشش کن. در وقت دوریش به او نزدیکی نما . زمان درشتخویی

اش با او نرمخو باش. هنگام گناه عذرش بپذیر ، گویا تو برده اویی ، و او ولی نعمت توست. اما بپرهیز

از اینکه درغیر جای خود چنین کنی، یا با نااهلان این گونه رفتار نمایی . دشمن دوست خویش را

دوست مگیر که با دوستت دوشمنی کرده ای.

                             مشاهده شده در نهج البلاغه -ترجمه علی شیروانی -ص 635

حضرت زینب کبری (سلام الله علیها ) در روز پنجم جمادی  الاولی سال پنجم یا ششم هجری قمری در

شهر مدینه ی منوره متولد گردید وجهان را به قدوم خویش مزین فرمود.

حضرت زینب (سلام علیها) در طول 5 سال حکومت علی(علیه السلام) وسپس تا زمان صلح

امام حسن(علیه السلام) در کوفه و دارالخلافه می زیست ودر متن جریان های سیاسی واجتماعی

قرار داشت و فولاد آبدیده و آماده برای رهبری انقلاب شده بود ، انقلابی که صدای قرآن را به دورترین

نقاط دنیا رسانید.حضرت زینب(سلام الله علیها) دیده بود که اسلام بعداز نبی اکرم در دست کسانی

افتاده است که برای حفظ خودشان از آن سوء استفاده کردند .

سعدبن ابی وقاص ، عثمان ، ابوعبیده جراح ، طلحه و زبیر وعبدالرحمن بن عوف در راس جناح مخالف

علی (علیه السلام) بودند. آنان با ایجاد نفاق واختلاف در داخل جامعه ی اسلامی ، سدی در راه فروغ

علی(علیه السلام) وعدالت او وخاندان رسالت شدند. جناح هایی به ظاهر مومن به اسلام وقرآن وبه

رسالت پیامبر(صلی الله علیه وآله ) چنان علیه علی (علیه السلام) وفرزندان فاطمه تبلیغ وقیام کردند

که توانستند حق آنها را پایمال کنند وبه خاطر پیشتازی علی (علیه السلام) در صحنه های جنگ بدر ،

حنین، احد و خندوق وغیره از او انتقام بگیرند.

                               مشاهده شده در کتاب سیمای زینب (س) در آیینه تاریخ-اعظم شبیری-ص22-ص39

هرچند مودت ورحمت، رکن پایداری ورضامندی است ، اما نباید به گناه ومعصیت آلوده گردد. خداوند متعال می فرماید:

ای کسانی که ایمان آورده اید، اموال شما وفرزندانتان ، شما را از یاد خدا غافل نگرداند، و هرکس

چنین کند، از زیانکاران است.ممکن است امروز ، انسان برای تا مین خانواده تن به هر کاری دهد،

اما انسان باید بداندآن گاه که پای حساب وکتاب به میان آیدهیچ کدام از زن وفرزند به داد انسان

نخواهد رسید . برهمین اساس ، رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) در موعظه ای بهابن مسعود 

جنین تا کید می فرماید:ای پسر مسعود! مبادا دلسوزی برای خانواده ات ، باعث شود کهطاعت

خدا راوانهی ونافرمانی اش را در پیش گیری! زیرا خداوند متعال می فرماید: «ای مردم! از

پروردگارتان پروابدارید ،وبترسید از روزی کههیچ پدری ، به کار فرزندش نمی آید، وهیچ فرزندی نیز به

کار پدرشنخواهد آمد.گاه ریشه این اقدام ، نگرانی از زندگی خانواده است. کسی که به توحید

ایمان داشتهباشد، از این نگرانی ها به دور خواهدبود. 

در همین راستا امام علی (علیه السلام ) می فرمایند:

هرگز بیشتر وقت خود را صرف زن وفرزندانت مکن، زیرا اگر آنان دوست خدا باشند، خداوند ،

دوستانش را وا نمی گذاردواگر دشمن خداوند باشند ، چرا باید هم وغم تو ، رسیدگی به دشمنان

خدا باشد؟!پس خداوند منبع ایجاد کننده مودت ورحمت است.حال اگر کسی به خاطر خانواده اش

به گناه آلوده شود، مسیری را برگزیده که از قلمرو لطف وعنایت خداوند متعال خارج شده است

واین، نتیجه ای جز زیان فردی وخانوادگی ندارد.

                                            مشاهده درکتاب  کانون مهرورزی - عباس پسندیده  -ص109-111

همدلی وهمزبانی به حسب موقعیت ومسئولیت افراد است البته برای این همدلی وهمزبانی تفاوت مراتب هم می توان قرار داد.

آنهایی که در رده بالای مملکتی هستند که ازآنها کار بیشتری می آیدآنها باید ملاحظه امر را بیشتر بکنند وتا می توانند توحید نظر داشته باشند توحید عمل داشته باشند، از چیزهایی که خیلی مهم نیست صرفه نظرکنند. به همین ترتیب است تا رده های پایین .

ملت هم همین طور. این مردمی که نزدیک تر به مسئولین هستند ومی توانند همکاری فعالی داشته باشند برای انجام این همدلی وهمزبانی در اولویت قرار می گیرند.

همدلی وهمزبانی دولت وملت ، یک طرف آن مردم ویک طرف آن دولت است. دولت باید انعطاف داشته باشد وملت هم با دولت خودش . این که در دعای امام زمان (علیه السلام ) آمده است : « اللهم ارزقنا توفیق الطاعه …» جمله ای دارد که می فرماید :

« علی الرعیه بالانصاف وحسن السیره » . جمله قبل از آن آمده است:« وعلی الامرء بالعدل والشفقه ».

امراء همان دولت هستند ، کسانی که حکومت دستشان است این ها وظیفه شان این است که عدالت وشفقت ، دلسوزی ومهربانی به ملت را در نظر بگیرند. بعد ، امام زمان( علیه السلام )می فرماید : « وعلی الرعیه بالانصاف وحسن السیره»رعیه یعنی همان ملت .

ملت هم نسبت به دولت باید منصف باشند . بینند امکانات دولت چقدر است، ظرفیت دولت برای انجام کارها ومسئولیت ها چقدر است ، انتظاراتشان را زیاد بالا نبرند، ملاحظه کنند و نسبت به امیران وحاکمان خودشان انصاف داشته باشندو«حسن السیره » یعنی حسن سیره ورفتار. یعنی رفتار دولت با ملت وملت با دولت خوب باشد وانتظارشان زیاد نباشد. خوب ما گوشه کنار مملکت می بینیم یک عده ای مرتب نق می زنند، اعتراض می کنند، حتی اگر از دستشان بیاید می خواهند تظاهرات کنند، کارهایی بکنند که زیان است البته آنهایی هستند که مغرض هستند، این ها هم باید خودشان را درست کنند ببینند که مصلحت نظام در چیست، مصلحت دولت درچه هست.دولت هم همین طور نسبت به ملت تا آنجا که می تواند نباید کوتاهی کند.

                فصلنامه فرهنگی-اجتمایی   الفت