شهوت وغضب ، خواستن ها ونخواستن ها بستری برای بندگی است که با کنترل وهدایت آن می توان به قله عبودیت رسید وبا رها کردنش به « اسفل السافلین » سقوط کرد. دوستی ودوشمنی می تواند انسان را به اوج عزت الهی رساند ومی تواند به ذلت وصف نا شدنی سوق دهد. آنچه سرنوشت انسان را رقم می زند وآینده ساز انسان است ، همین احساسات درونی است که با سوار شدن بر آن می توان به اوج بندگی رسید ومی توان به دره فلاکت وبدبختی سقوط کرد.

فضیل بن یسار از امام صادق (علیه السلام) سوال کرد: آیا دوست داشتن ودشمن داشتن نقشی در ایمان دارد؟ حضرت فرمودند: مگر ایمان غیر از دوستی ودشمنی است؟!

مشاهده در کتاب بهشت بندگی در عصر ظهور - سیدخلیل حسینی- ص155