اسلام طلب روزی حلال را یک فرضیه می داند چنانچه از رسول اکرم (ص) نقل شده است که:«دنبال روزی حلال رفتن بر هر زن و

مردمسلمان واجب و لازم است»

امام صادق(ع)به یکی از اصحابش به نام هشام فرمود:«اگر در خط مقدم جنگ،درگیری  شروع شدبازهم کارکردن وطلب روزی را درآنروز ترک

نکن»

شخصی به حضور امام صادق (ع)عرض کرد:من دستم سالم نیست و توان کار کردن راندارم و سرمایه کار نیز ندارم و نیازمندم (کمک

کن!)حضرت نگاهی به سر او انداخت و فرمو:سرت سالم است برو کار کن،روی سرت بگذار(مانندهیزم وامثال آن)و خود را از مردم بی نیاز

گردان.

یعنی بزرگترین اثر کار و اشتغال،حفظ ارزش انسانی،و عزت،و کرامت نفس است که تن به خواری و گدائی ندهدنکته قابل توجهی که در

احادیث به چشم می خورد،تاکی روی کلمه حلال است.طلب حلال-یعنی:مطلق درآمدو کسب و کار،مطلوب نیست بلکه کسب

حلال،درآمدحلال،شغل مشروع،مطلوب و عبادت است،نه هر شغلی گرچه مکیدن خون بینوایان باشد.

ونکته دیگری که در حدیث فوق بودمسئله کار کردن زن بودکه چنانچه خانمی نان آور نداشته باشدبایدخودش کار کند(البته کار متناسب با

او)و تن به خواری ندهد.بنابراین اشتغال خانم ها به کار مناسب جهت تامین زندگی نه تنها مانعی نداردبلکه گاهی لازم نیز می باشد.

البته با حفظ حریم ها و حدودو مرز ارزش ها.

و نکته سومی که در احایث بیشتر جلب توجه می کندکلمه عزت است یعنی از کار و شغل تعبیر به عزت شده و فرموده اند:«یعنی برگردد

دنبال عزتت یعنی شغلت»

در حقیقت امام (ع)بااین عبارت می خواهد فرهنگ کار را تفهیم کند.یعنی کار و استقلال اقتصادی عزت یک فرد یا جامعه را و یک ملت را

به دنبال دارد.یعنی که :کار عیب نیست.بیکاری عیب است.کار سر شکستگی نیست،بیکاری واتلاف عمر و سربار جامعه بودن ننگ و سر

شکستگی است.به عبارت دیگر نبایددنبال شغل نان و آب دار بودبلکه باید دنبال شغل حلال بود هر چنددرآمدش کم باشد.بعضی

متاسفانه روی رقابت و چشم هم چشمی ،دست از قناعت کشیده و اسیر حرص کشنده اندو هر روز این شغل و آن شغل می کنند

که به در آمدبیشتر برسند بون این که فکر کنند.این شغل و این درآمد به قیمت چه جنایتها و چه خیانت ها و چه حیف و میلهائی

تمام می شودو فردای قیامت بایدباپاسخگوی ریال به ریال آن باشد.

پس عزیزم،در صدد باش که شغل حلال و در آمدمشروع داشته باشی هرچنداندک باشد،آن را بابرکت الهی و قناعت نفسانی مصرف کن

که خیر دنیا و آخرت در آن است و اگر لقمه نان حرامی به خانه آوردی و فرزندانت خوردند و فاسدشدند یا بی تقواو بی نماز و مردم آزار

گشتند همه و همه مسئولیت ،و زرو بلای آن بر تو است پس قانع باش و حلال طلب کن .

مشاهده از کتاب گنجینه آداب اسلامی - محمد رضا آشتیانی ، محسن آشتیانی -  ص 23تا24