یازینب(س)

اینک او را بدرود می گوییم ؛ همچون بدرود گفتن کسی که فراقش بر ما دشوار است ورفتنش ما را دچار اندوه و وحشت می کند وعهدی نگهداشتنی وحرمتی رعایت کردنی وحقی گزاردنی از وی را بر ما لازم می گرداند . پس می گوییم : سلام بر تو ای بزرگترین ماه خدا ، وای عید دوستان خدا.

بدرود ای گرامی ترین اوقاتی که همنشین ما بودی ، وای بهترین ماه در همه ی روزها وساعت ها.

بدرود ای ماهی که در آن آرزوها در دسترس آیند وبسی کارهای نیک انجام شود .

بدرود ای همنشین که تا هستی پر قدر ومنزلتی ، وچون از ما جدا شوی، فراق تو دردناک است . ای مایه ی امید که دوری ات برای ما سخت ورنج افزاست.

بدرود ای همدمی که چون آمدی ، بر دل ما آرامش آوردیوشادمان کردی، وچون سپری شدی ، ما را در وحشت تنهایی گذاشتی ودرد فراق افزودی .

بدرود ای همسایه ای که در مجاورت تو دل ها نرم ورقیق شوند وگناهان رو به کاستی روند.

بدرود ای مددکاری که ما را در مقابله با شیطان یار بودی ، وای رفیقی که راه های نیکی کردن را پیش پای ما هموار نمودی.

بدرود که تا هستی ، چه بسیار کسانی را خدا از آتش می رهاند ، وچه بخت نیک است کسی که بخاطر تو حرمتت را نگاه می دارد.

بدرود که چه بسیار گناهان ما را نابود کردی ، وچه بسا عیب های گوناگون را پرده پوشیدی.

ادامه دارد…

مشاهده در کتاب صحیفه سجادیه ازدعاهای امام سجاد (علیه السلام)- دعای 45 -ص 261

1- خدایا، ای آن که در برابر آنچه می دهی ، پاداش نمی خواهی.

2- ای آن که از بخشش خود پشیمان نمی شوی.

3- ای آن که پاداش بنده ات را نه هم وزن آنچه کرده ، بلکه افزون تر می دهی.

4- تو بی استحقاق ما نعمت می دهی، واز روی تفضل گناه را می آمرزی . عذاب تو عین عدالت است ، وحکم تو خیر وصلاح ما.

5- اگر عطا کنی ، آن را به منت نیامیزی ، واگر منع کنی ، از روی ستم نباشد.

6- به هر کس که سپاست گوید ، جزا می بخشی ، حال آنکه تو خود سپاس گفتن را با او الهام کرده ای،

7- وبه هر کس که تو را ستایش کند، پاداش می دهی، حال آنکه تو خود به او ستایشگری آموخته ای…

ادامه دارد

مشاهده در کتاب صحیفه سجادیه از امام سجاد (علیه السلام)- دعای چهل وپنجم - ص 253

خدایا ، برمحمد وخاندانش درود فرست واگر در این ماه میانه روی پیشه نکرده ایم ،ما را به راه میانه آور، و اگر از راه راست گردیده ایم ، به راه راستمان بدار، واگر دشمن تو، شیطان ، ما را احاطه کرده است ، از چنگ او رهایی مان بخش.

خدایا، این ماه را با عبادت ما آکنده ساز، ولحظه هایش را با طاعت ما بیارای ، وما را یاری کن که روزه بداریم وشب هایش را با نماز ونیاز وفروتنی واظهار خاکساری در برابر تو به صبح آوریم ، تاهیچ روز آن برغفلت ما ، وهیچ شب آن برکوتاهی ما گواه نباشد.

خدایا، ما را در ماه ها وروزهای دیگر ، وتا زنده ایم ، این چنین قرار ده ، واز آن بندگان شایسته ی خودگردان که بهشت را به میراث می برند ودر آن جاودانه می مانند ؛ آنان که آنچه باید در راه خدا بدهند، می دهند، ودر حالی به سوی پروردگارشان باز می گردند که دل هایشان هراسان است؛ آنان که در کارهای نیک شتاب می ورزند وهم ایشان در آنها بریکدیگر سبقت می گیرند.

خدایا ، در هر وقت ودر هر زمان ودر هر حال ، بر محمد وخاندانش درود فرست، به شمار درودهایی که بر دیگران فرستاده ایی ، وچندین برابر همه ی آنها؛ چندا که جز تو کسی آنها را شماره نتواند کرد، زیرا تو هر چه خواهی همان کنی.

التماس دعا

مشاهده در کتاب صحیفه سجادیه دعای 44 

خدایا ، بر محمد وخاندانش درود بفرست وما را در این ماه بر اوقات نماز های پنج گانه آگاهی ده ؛ با احکام

وشرایط آن که مقرر فرموده ای ، و واجباتش که لازم گردانده ای ، و وظایفی که به آنها موظف کرده ای ،

وهنگامه هایی که برای آنها قرار داده ای.

ما را در نماز ، با کسانی برابر ساز که مراتب بلند آن را دریافته اند و ارکان آن را حفظ می کنند وآن را در وقت خود ، به

شیوه ی بنده وفرستاده ی تو - که درودهای تو بر او وخاندانش باد - در رکوع وسجود وهمه فضیلت ها های آن با کامل ترین

وضو و در نهایت خشوع به جای می آورند.

توفیقمان ده که در این ماه ، با نیکی واحسان ، به سوی خویشان خود رویم ، وبا بخشش وعطایا همسایگان

خود را حفظ ورعایت کنیم ، واموال خود را از حقوق مردم بپیراییم ، وبا جدا کردن زکات پاکیزه نماییم، وبا کسی

که ازمادوری گزیدهآشتی کنیم وبا آن که با ما دشمنی ورزیده صلح کنیم ، مگر کسی که در راه تو وبرای تو با

اوشده ایم ، که اودشمنی است که با وی دوستی نمی کنیم ، واز حزبی است که با آن یکرنگ ویکدل

نمیشویم.

ما را موفق کن که در این ماه با انجام دادن کارها ی نیک وپسندیده خود را به تو نزدیک تر سازیم؛ اعمالی که با آنها

گناهانمان را بیامرزی وما را از شروع به ناشایسته ها نگاه داری ، تا هیچ یک از فرشتگان تو بیش از طاعت های گوناگون

ما نزد توطاعت نیاورند ، ودر انواع سبب ها ی تقرب ، به پای ما نرسند….

بر محمد وآل محمد صلوات التماس دعا………….

مشاهده از صحیفه سجادیه دعای 44- ترجمه محمدمهدی رضایی

هر که حرفی یاد گیرد، باید از استاد گیرد. علم را باید از استاد آموخت . کتاب کافی نیست .استاد است که می داند کدام نکته را کیوچگونه به شاگرد بیاموزد. افزون براین ، استاد شایسته حاصل عمر اساتید خود است؛ واستاد بزرگ ، عصاره ی علم وعالمان گذشته

است. آیه الله العظمی بهاء الدینی  از اساتید بزرگی است که باید به واکاوی واژه واژه از گفته های حکیمانه ی او پرداخت . او می فرماید:

« راه رسیدن به مقامات عالی انسانی در سایه بندگی است، انسان به میزانی که حرکتش الهی شودوخالص گردد، به خدا و اولیای او

نزدیک می شود. انسان باید از انبیا (علیهم السلام) تبعیت کند وراه آنان را برود تا به کمالاتی که برای او آماده کرده اند، برسد . نبی اکرم(صلی الله علیه وآله وسلم) خود را پاک کرده بود وبه مقام طهارت نفس رسیده بود، تا به مقام خاتمیت ومعراج ، نبوت و ولایت رسید. درتشهد می خوانیم: « اشهد ان محمدا عبده ورسوله »؛ اول عبودیت ، سپس رسالت . جهان مملو از نعمت های الهی است . محرومیت ،از قصور وکوتاهی خود ماست .

نعمت های جناب موسی واحیای جناب عیسی (علیهما السلام) و مقام والای نبی گرامی اسلام (علیه السلام) و ولایت ومناصب الهیائمه (علیهم السلام) مرد الهی می طلبد ، زحمت می خواهد ، ریاضت نفس لازم دارد. اگر یک جزء از هزار جزء ایمان ولی یا نبی در انسان

های معمولی به وجود آید، تمام اضطراب خاطرها وتشویش ها ونگرانی ها وناآرامی های آن ها از بین می رود وبه مقام توحید وآرامشمی رسند . برنامه وتعالیم اسلام به گونه ای است که بهشت را در این عالم برای انسان درست می کند. کسی که احکام الهی را عملمی کند ، هدایت می شود. با برنامه اسلام نمی توان غارتگری کرد؛ هرزگی ولاابالی گری در تربیت اسلامی نیست؛ چنان که وجدان وفطرت انسان می فهمد که باید از جرم وجنایت دور باشد . جرم وجنایت ، ریشه در هوا وهوس وآزادی بی قید وشرط انسان دارد.

خدمت شیطان ودستگاه های ابلیسی با تهمت ، دروغ وتوطئه است واین چنین افراد از نصرت وتوجه خداوند بی نصیب ومحرومند . اگرانسان ها با تعالیم نورانی اسلام آشنا شوند وبه آن ها عمل کنند ، دنیا را تبدیل به بهشت می کنند وبهشت آخرت را نیز برای خودمحفوظ می دارند. انبیا  و اولیا در همین دنیا رشد کردند وبه مناصب عالی الهی ومقامات ارجمند معنوی نایل گشتند».

مشاهده از نشریه جامعه الزهرا(علیها السلام) ، نامه جامعه شماره45، ص 78