مثبت نگری

مسئله درک احسان ، به سیستم شناختی وارزیابی افراد مربوط می شود ، ولذا ناتوانی در درک

احسان را باید در ضعف یا نقص این سیستم جستجو نمود . سیستم شناختی وارزیابی برخی

افراد صرفا منفی یاب است وتوان درک چیزی جز بدی وزشتی را ندارد . اینجاست که احسان

همسر دیده نمی شود وفقط نقاط منفی او مورد توجه قرار می گیرد که نتیجه ایی جزء نفرت ندارد.

این همان چیزی است که در ادبیات دین از آن به عنوان «عیب جویی» یاذ می شود. افراد عیب جو

، پیوسته در حال رصد عیوب واشتباهات دیگران هستند. قران کریم این افراد را به شدت سرزنش

کرده است : «ویل لکل همزة لمزة، وای بر هر غیبت کننده عیب جو» در روایات پیشوایان دین نیز از

عیب جویی به شدت نهی شده است . رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم)می فرماید:«عیب های

 مومنان را جستجو نکنید ، زیرا هر که دنبال عیبهای مومنان بگردد خداوند عیبهای او را دنبال کند

وهر که خداوند متعال عیوبش را جستجو کند ، او را رسوا سازد گرچه درون خانه اش باشد.

امام علی (علیه السلام ) می فرماید: دنبال عیب های مردم نباش ، زیرا عیب هایی که در خودت

هست - اگر خردمند باضی - مانع از آن می شود که از کسی عیب جویی کنی.

در روایات از عیب جویی به عنوان بدترین کارها ، واز عیب جو به عنوان احمق واقعی وبدترین مردم

یاد شده است.

لذا این منطق باید تغییر کند وسیستم ارزیابی فرد مثبت یاب شود. این کار با تمرین ، به ویژه زیر

نظر فردی آگاه وخبره امکان پذیر است.

                             مشاهده در کتاب کانون مهرورزی -عباس پسندیده -ج1- ص206-208