یازینب(س)

ادامه راهکارها

بکوشند با بازنگری در خویشتن وتغییر رفتار خود از همسر عذرخواهی کنند . چنانچه معایبی در رفتار وجود دارد ، باید شجاعانه آن را پذیرفت وبرای مرتفع کردن آن اقدام نمود.

2. گفتگو؛  اگر مشکل رفتاری همسر جنبه تربیتی دارد ، می باید بدون تحقیر وسرزنش ، فقط درباره مشکل با او گفتگو کرد . همچنین از محکوم کردن یکدیگر باید پرهیز کرد وبه جای آن ، مشکل را علت یابی نمودودر فضایی آرام ومنطقی به رفع آن پرداخت . بدیهی است که گفتگو باید برای کمک به همسر انجام پذیردتا موثر افتد.

3. مشورت؛  اگر طرح مسئله به صورت مستقیم ممکن نباشد ، بهتر است با فرد امین وخردمندی مشورت شود تا مشکل حل گردد.

دو. کم حرفی

سخن گفتن با شریک زندگی ، حس با هم بودن وتلاش برای هدفهای مشترک را تقویت می کند وموجب امید ودلگرمی در زندگی می شود ؛ حال آن که کم حرفی سبب برداشتهای متفاوت شده وسوء ظن واختلاف های خانوادگی را دامن می زند . در کم حرفی شوهر ممکن است فرهنگ خانوادگی ، نداشتن تجربه مثبت از گفتگو با همسر، انتظار بیش از اندازه زن از شوهر ونیز اینکه مرد احساس می کند حرفی برای گفتن ندارد، دخیل باشد . کم حرفی زن نیز ممکن است به عواملی از این دست مربوط باشد: تمایل به شروع صحبت از جانب شوهر ، نوع تربیت خانوادگی، مشغله ذهنی ولجبازی با همسر.

راهکار

1. توجه به تفاوت فردی وجنسیتی

2. بالا بردن سطح اعتماد به نفس همسر

سه . تنش های کلامی

بیشتر زوج ها درگیری کلامی را تجربه کرده اند . این درگیریها گاه به خشونت ، قهرهای طولانی وحتی به طلاق می انجامد . گاه اختلاف فرهنگ ها ونوع تربیت سبب درگیری کلامی می شود. از دیگر عوامل این امر عبارت است از :

1. عدم تفاهم ؛ یکی بودن یا انطباق را نمی توان تفاهم خواند ، بلکه تفاهم به معنای فهم یکدیگر است . وقتی دو فرد از ویژیگی های اخلاقی وحساسیت های یکدیگر درک صحیح نداشته باشند ، یا به آن توجه نکنند ، درگیری به وجود می آید وممکن است موجب سوء تفاهم ودرگیری کلامی شود.

2. خستگی ؛ کار ومسائلی که گاه بیرون از خانه برای زن یا شوهر پدید می آید، موجب خستگی شده وروح وروان فرد را می آزرد.

3. کلمات تحریک آمیز؛ گاه دقت نکردن در شیوه سخن گفتن باعث درگیری می شود. ممکن است زن یا مرد به عمد یا به سهو ، کلمه یا جمله ای را به زبان آوردند وهمان سبب ناراحتی طرف مقابل شود.

راهکار

1. توجه به آثارمشاجره:این نکته را از یاد نبرید که هیچ کس در مشاجره برنده نیست.

2. شنونده خوب بودن:خوب شنیدن ، مهارتی است که باید به دست آید.

3. ادب داشتن وتحقیر نکردن طرف مقابل

4.عدم فرافکنی:اگر در مورد یک مسئله خاص بحث ودرگیری کلامی بین زن وشوهر آغاز شد، سایر مسائل را مطرح نکنند، بلکه برای جلوگیری از شدت گرفتن مشاجره تنها به یک موضوع بپردازند.

5. خود جایگزینی:همسر قبل از هر چیز خودش را میزان قرار دهد وبا خود این جمله را تکرار کند: «من دوست دارم همسرم با من چگونه صحبت کند؟ من نیز همان گونه با او سخن بگویم.» امام علی (ع) به فرزندش امام حسن(ع) چنین سفارش می کند:

پسرم ! نفس خود را میزان خودودیگران قرار ده . پس آنچه  برای خود دوست داری ، برای دیگران نیز دوست بداروآنچه برای خود نمی پسندی ، برای دیگران مپسند…

6.قبول عذرخواهی

7. توجه به تفاوت های جنسیتی

مشاهده در کتاب اخلاق خانواده -زهرا ایت اللهی-ص197- 199

حالت سلامت در تربیت دینی ، عقل ورزی است. عقل ورزی ، باور به توانایی عقل در دریافتن حقایق عمیق است، بدون آن که حدود توانایی آن انکار شود. عقل گرایی ، نوعی مطلق گرایی در عرصه عقل است که پذیرفتنی نیست. اما عقل ورزی ، مطلوب تربیت دینی است، زیرا دین، آدمی را به حقایق ژرفی فرا خوانده است که با عقل ورزی قابل حصول است. فهم مساله مهدویت، خود از جمله اموری است که مستلزم بذل فهم وباریک بینی بوده است، به ویژه که شیعه ، در مطرح کردن مسئله مهدویت ، تحت فشارهای سیاسی حاکمان زمان قرار داشته و در این خصوص ، ناگزیر بوده به رمز سخن گوید . از این رو ، در خصوص مهدویت نیز دعوت به ژرف اندیشی وباریک بینی صورت پذیرفته است. به طور مثال ، در روایتی ، مفضل بن عمر از قول امام صادق (ع)* می گوید:

خبری که آن را درک کنی ، از ده خبر که صرفا آن را روایت می کنی، بهتر است، همانا هر حقی دارای حقیقتی است وهر کار درستی را نوری است.

سپس فرمود: وبه خدا سوگند ، کسی از شیعیان خود را فقیه نمی شماریم تا این که به رمز ، سخنی به او گفته شود و او آن رمز را دریابد، همانا امیرالمومنین (ع) بر منبر کوفه فرمود :

« به راستی که فتنه هایی ظلمانی وکدر وتاریک پشت سر دارید که جزء نومه(کسی که عنوانی در مردم نداردوبه کلی قدرش مجهول وناشناخته است)کسی از آن نجات نمی یابد.»

به آن حضرت عرض شد: ای امیرالمومنان نومه چیست؟

فرمود: آن کسی است که مردم را می شناسد ، ولی مردم اورا نمی شناسند، وبدانید که زمین از حجت خدای عزوجل خالی نمی ماند…

مشاهده در کتابنگاهی دوباره به تربیت دینی- دکتر خسرو باقری-ص 364-365