یازینب(س)

شوهر باید گاهی در کارهای خانه به زنش کمک کند : در شستن فرش ولباسهای سنگین ، در پرده آویختن ، هنگام مهمان داشتن وکار زیاد ، اوهم با همسرش تشریک مساعی کند.

مرد باید بداند که اگر موضوع خلوص وصفا ویکرنگی ورفاقت نباشد ، زن وظیفه ندارد هیچ کاری را در خانه بکند ، زن اگر بخواهد لجبازی کند ، می تواند بگوید : غذا برای خودم می پزم وظرف ولباس خودم را می شویم وخانه خودم را نظافت می کنم ، ولی چنان که گفتیم این سخنان از نظر اسلام در مرحله ثانوی است. در مرحله اول ، زن وشوهر باید مانند دو رفیق باشند که مدتی در اتاق هستند یا به مسافرتی رفته اند . اینان کار پخت وپز وشستشو را با خلوص وصفا انجام می دهند .هر یک از آنه که ببیند کاری معطل مانده ، فورا بر می خیزد وانجام می دهدودیگری به فکر کاری دیگر می افتد که تاخیر نشود.

خلوص ویکرنگی وصمیمیت میان زن وشوهر ، بسی عمیق تر وطولانی تر وزیبا تر از دوستی میان دو رفیق است.شوهر اگر فکر کند ، کار کردن در خانه مخالف حرمت وشخصیت اوست ، اشتباه کرده است .

امیرالمومنین (علیه السلام) که جانم به فدایش باد در خانه کار می کرد . شوهر باید بدون اینکه زن تقاضا کند ، در کارهای سنگین به او کمک کند ، زیرا ممکن است ، زنی عاقل وفعال وفداکار باشد وبا خود فکر کند ، کارهای بیرون خانه هم که شوهرم انجام می دهد . کار آسانی نیست . کاری نیست که من بتوانم انجام دهم . او هم خسته است ومزاحمش نشوم ، ولی لذت زندگی در این است که مرد بدون تقاضای زن ، گاهی به او کمک کند واو را قوتی دهد وتشکر کند وگلی بگوید وگلی بشنود.

مرد باید در بغل کردن کودک به همسرش کمک کند ، خصوصا در بیرون خانه . بعضی از مردان پرعاطفه را شنیده ام که کودک را تر وخشک هم می کنند وهنگامی که کودک می گرید ومادر در خوابست ،سینه  مادررا در  دهان کودک می گذارند. درود خدا براین مردان پرعاطفه وباصفا باد….. 

ادامه دارد..

 مشاهده از کتاب بهشت خانواده - دکتر سید جواد مصطفوی - جلد اول- ص 57تا58

اگر از نویسنده بپرسید : از میان تمام توصیه هایی که اسلام به زن وشوهر نمود

کدامیک در درجهاول قرار دارد وروی آن تاکید وسفارش شده است ؟ عرض می کنم آن سفارش

« گذشتواغماض» است. گذشت واغماض هریک از زن وشوهر از لغزشها وکج خلقیهای دیگری

چشمپوشی ونادیده گرفتن اشتباهات وخطاهای او.

آن عاملی که موجب می شود ، زن وشوهر ، عمری باصفا ومحبت زندگی کنند : اولا گذشت

واغماض وسپس مراعات دستورات های دیگر اسلام .

برای چیست که زن وشوهر ، در ابتدای زندگی خود، همواره قهر ونزاع وکشمکش دارند و وقتی پیر

و پخته شدند ، با یکدیگر گرم وبا صفا می شوند وبر گذشته عمر خود دریغ می خورند ؟ برای این

است که در ابتدای جوانی غرور وخودخواهی دارند و « گذشت واغماض» را فراموش می کنند ، ولی

در زمان پیری وکهنسالی ، دانا می شوند ومی فهمند : محال است زن مانند شوهر فکر کند یا

شوهر مانند زن. می فهمند که هر کسی طرز فکری دارد . هر کسی برای خود روش وبرنامه ایی

معین کرده است وشخصیتی برای او منعقد گشته است که عدول از آن بسیار مشکل است . یکی

بلند سخن می گوید ودیگری آهسته . یکی با دست غذا می خورد ودیگری با قاشق . یکی بیشتر

خوابد ودیگری کمتر . یکی پر حرف است ودیگری کم حرف ، یکی تمیز است ودیگری تمیزتر . وهریک

• از آنها صفات خود را در اثر وراثت یا تربیت یا تمرین بدست آورده وبرآن عادت کرده وخو گرفته است.

صفحات: 1· 2

یک . زن ها از نظر جسمی ظریف ترند . 

دو. مردان کلی نگرتر هستند وزنان به جزئیات دقت بیشتری دارند.

سه. مردان  نسبت به آنچه می بینند وزنان نسبت به آنچه لمس می کنند ، حساس ترند.

چهار. مردان بیشتر هدف مدار وزنان رابطه مدارند.

پنج. زنان بیشتر به حمایت نیاز دارند ومردان بیشتر به ریاست متمایل اند.

شش. خیال پردازی زنان قوی تر است ومردان معمولا جدی تر واستدلالی تر ند.

هفت. قدرت تکلم در زنان قوی تر از مردان است.

هشت. زنان لطیف تر از مردان ، ومردان خشن تر از زنان هستند.

مشاهده از کتاب اخلاق خانواده- زهرا ایت اللهی- ص176 تا 178

1. هرگاه همسرتان برای شما کاری انجام داد از وی تشکر کنید، حتی اگر این کار کوچک بود یا وظیفه اش باشد . سپاسگذاری از همسر سبب می شود احساس نشاط ورضایت داشته باشد وهمسرتان نیز برای خدمت به خانواده انگیزه بیشتری بیابد.

2. اگر از همسرتان انتظاری دارید ، با مهربانی باوی در میان بگذارید وهیچ گاه وی را مجبور به انجام کاری نکنید؛ زیرا روابط بین شما پرتنش خواهد شد.

3.  به جای اینکه بگویید«چه نمی خواهید» ، مهربانانه بگویید «چه می خواهید» اگر شما به همسرتان بگویید «چه نمی خواهید» ،چه بسا او در نیابد که در عوض چه باید بکند، ولی وقتی تقاضای مثبت خود را ابراز نمایید ، همسرتان به روشنی نیاز شما را در می یابد. البته انتظار نداشته باشید تقاضای شما کاملا بر آورده شود . برای این منظور ، نظر همسرتان را نیز جویا شوید تا تقاضای شما را تا حد امکان برآورد.

4. گاه در مورد احساسات وآرزوهایتان با همسرتان صحبت کنید تا روابط شما صمیمانه تر گردد.

5. اگر پیشتر نظر خود را در مورد موضوعی به همسرتان گفته اید ، اگر لازم می دانید ، آن را تکرار کنید . از به کار بردن جملاتی مانند « تو که می دانی» یا «ده بار تا حالا گفتم» نیز بپرهیزید ؛ زیرا این جملات، انتقادی به نظر می رسد وهمسرتان را به پاسخی دفاعی وا می دارد.

صفحات: 1· 2

از موقعیت هایی که همه همسران بی تردید با آن روبرو می شوند، تنش ها وتضادهایی است که

در زندگی مشترک به وجود می آید . دلیل آن نیز تفاوت ها ی فردی ،جنسیتی ،فرهنگی ومانندآن .

وانگهی زندگی ،پدیده ها وحوادث ریز ودرشت بسیاری دارد که همسران را پیوسته به چالش

کشیده وآنان را در معرض واکنش قرار می دهد . همه اینها وموارد دیگر ی که ممکن است وجود

داشته باشد ، زمینه های اختلاف خرد وکلان بسیاری را در طول زندگی برای همسران بوجود

می آورد . جالب اینکه هیچ کدام از این عوامل ،به تنهایی منفی ونادرست نیست . بلکه ترکیب آن

یک زندگی مشترک مسئله است.

در فرهنگ اسلامی ، مدارا ،واکنش مناسب به تضادها واختلاف ها دانسته شده است . مدارا یعنی

نرمی وانعطاف پذیری در برابر اختلاف ها وتضادها . سرختی در برابر اختلاف ها وتضادها موجب بروز

درگیری وهمسر آزاری می گردد.اما مدارا وسازگاری یک توانمندی است. همسران موفق کسانی

هستند که با پرهیز از خودخواهی وتعصب ، در تفاوت ها وزمینه های اختلاف ، سازگاری نشان داده

واز بروز مشکل در روابط جلوگیری می کنند. اگر همسران بخواهند برمواضع خود پافشاری کرده ونظر

خود را به دیگری تحمیل کنند ، عواطف منفی آنان نسبت به یکدیگر برانگیخته می شود واز محبت

وصمیمیتن نیز خبری نخواهد بودودر مجموع زندگی خوشی نخواهد داشت.

در روایت تصریح شده که رفق ومدارا ، مورد محبت خداوند متعال قرار دارد. رسول خدا (صلی الله

علیه وآله وسلم) در این باره می فرماید: 

ان الله عزوجل رفیق یحب الرفق فی الامر کله.

خداوند عزوجل ملایم ومهربان است وملایمت را در هرکاری دوست دارد.

وهر کس مورد «محبت» خداوند متعال قرار گیرد ، رفق ومدارا روزی اش خواهد کرد.

رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم ) می فرماید: 

ان الله اذا احب اهل بیت ادخل علیهم الرفق.

هرگاه خداوند ، خانواده ای را دوست بدارد ، مدارا وملایمت را وارد آن خانواده می کند.

مشاهده از کتاب کانون مهرورزی - عباس پسندیده -ص127تا 129