در انسان در کنار گرایشها وتمایلاتی که دارد گرایش به زیبایی نیز وجود دارد که مستقل از نیازهای دیگر انسان است، هر چند که غالبا با آنها توام می شود . مثلا غذایی که انسان می خورد ونیاز مادی بدن خود را به غذا برطرف می سازد ، اگر در عین حال خوش رنگ وبو باشد ودر ظرفهایی تمیزتر وزیباتر ومرغوبتر به انسان عرضه شود بطور طبیعی از آن لذت بیشتری خواهد بردولی حیثیت نیاز به غذا غیر از حیثیت لذت بری ازرنگ وبو ودیگرجهات آن خواهد بود. شخص نابینا که از همان غذا استفاده میکند، نیاز غذا او تامین می شود ، ولی از آنجا که چشمش رنگ مطبوع وخوب غذا را نمی بیند از این نوع لذت محروم خواهد بود و کسانی که از حس بویایی برخوردار نیستند نیز همان استفاده مادی را از غذا می برند، وبا قوه باصره نیز از رنگ مطبوع غذا می برند هرچند که بوی خوب ومطبوع غذا را درک نمی کنند واز این نوع لذت بی بهره هستند.

زینت یک تفاوت ظریفی با جمال دارد به این شکل که زینت صرفا به زیبایی عرضی و آرایش اطلاق خواهد شد که یک امر عارضی است وبا ضمیمه کردن شی ء دیگری از خارج حاصل می شود در صورتی که جمال به زیبایی اصلی خود شیء که خود به خود وبطور طبیعی در آن وجود دارد گفته می شود.

مشاهده از کتاب اخلاق در قرآن - آیت الله مصباح یزدی- ص 247تا248

صفحات: 1· 2