پس به سبب حرمت های فراوان وفضیلت های نمایان که برای این ماه مقرر داشت ، برتری آن را

بردیگر ماه ها عیان فرمود . برای بزرگداشت آن ، چیزهایی را که در ماه های دیگر حلال کرده بود ،

در این ماه حرام گردانید ، وخوردنی ها وآشامیدنی ها را غدغن کرد ، وبرای آن زمانی معین قرار داد

، که نه اجازه می دهد آن زمان معین پیش انداخته شود ، ونه می پذیرد که به تاخیر افتد.

آن گاه یکی از شب های این ماه را بر شب های هزار ماه دیگر برتری داد ونام آن را « شب قدر»

نهاد؛ شبی که «فرشتگاه وروح در آن به فرمان پروردگارشان برای هر کاری فرود می آیند» شبی

وپیوسته برکت تا سپیده دمان، برهر یک از بندگانش که بخواهد، با تقدیری محکم وبی تقدیر.

خدایا ، برمحمد وخاندانش درود فرست وما را بیاموز که چگونه فضیلت این ماه را بشناسیم

وحرمتش را بزرگ بشماریم واز آنچه منعمان فرموده ای خودداری کنیم ، ویاری کن تا با نگه داشتن

اعضا وجوارح خود از گناه وبه کار گماشتن آنها در آنچه سبب خشنودی توست ، روزهای آن را روزه

بداریم ؛ آن سان که به سخنان بیهوده گوش نسپاریم ، وچشم خودرا به سوی بازیچه ها ندوانیم…

مشاهده از صحیفه سجادیه دعای  چهل وچهارم - ترجمه محمد مهدی رضایی -ص245 تا247

صفحات: 1· 2